معنی شوریده سر در فرهنگ فارسی عمید

بی قرار، بی آرام، آشفته و پریشان

معنی شوریده سر در لغت نامه دهخدا

بی قرار و بی ثبات و قلندر. (ناظم الاطباء). مختل العقل. (یادداشت مؤلف)، مجذوب. عاشق. شیدا. آشفته. با سر سودائی:، آمد نه چنان که همنشستان، شوریده سر آنچنان که مستان.، نظامی.، شوریده سرم مدار چندین، زیر و زبرم مدار چندین.، نظامی.، چه خوش گفت شیدای شوریده سر، جوابی که باید نوشتن به زر.، سعدی.، بدو گفت دانای شوریده سر، جوابی که باید نوشتن به زر.، سعدی.، شاه شوریده سران خوان من بی سامان را، زانکه در کم خردی از همه عالم بیشم.، حافظ.،، خشمگین. آشفته. دیوانه وار:، ز روسی یکی شیر شوریده سر، به گردن درآورده روسی سپر.، نظامی.، شکاری یکی مرغ شوریده سر، ز خواب شب فتنه شوریده تر.، نظامی

معنی شوریده سر در فرهنگ لغت هوشیار

آشفته پریشان، بی قرار بی ثبات، قلندر

معنی شوریده سر - جستجوی لغت در جدول جو

شوریده سر

فرهنگ فارسی عمید

شوریده سر

لغت نامه دهخدا

شوریده سر

فرهنگ لغت هوشیار

شوریده کار

آشفته کار، ویژگی کسی که کارهایش درهم و برهم و نامنظم باشد

فرهنگ فارسی عمید

شوره سر

در پزشکی پوسته های ریز که به واسطۀ قارچ های کچلی یا عارضۀ دیگر از پوست سر جدا می شود و در لا به لای موها جا می گیرد

فرهنگ فارسی عمید

شوریده هش

(دَ / دِ هَُ)

شوریده عقل. شوریده مغز. معتوه. دارای شوریدگی هوش یا اختلال حواس. (یادداشت مؤلف) :
برادرکش و بدتن و شاه کش
بداندیش و بدنام و شوریده هش.
فردوسی.
بداندیش گرگین شوریده هش
به یک سوی بیشه درآمد خمش.
فردوسی.
فژه گنده پیری است شوریده هش
بداندیش فرزند و هم شوی کش.
اسدی

لغت نامه دهخدا

شوریده وار

(دَ / دِ)

دیوانه وار:
بدارند بر جای خویش استوار
خود از جای جنبید شوریده وار.
نظامی

لغت نامه دهخدا

شوریده دل

(دَ / دِدِ)

شیدا. عاشق. آشفته احوال:
چو از بیطاقتی شوریده دل شد
از آن گستاخ رویی ها خجل شد.
نظامی.
شوریده دلی چنین هوایی
تن درندهد به کدخدایی.
نظامی.
مگس پیش شوریده دل پر نزد
که او چون مگس دست بر سر نزد.
سعدی.
هرکه را کنج اختیار آمد تو دست از وی بشوی
کآنچنان شوریده دل پایش به گنجی در فروست.
سعدی.
شوریده دلانیم نه هشیار و نه مست
سرگشته و پای بسته و باده بدست.
اوحدی

لغت نامه دهخدا

شوریده خرد

(دَ / دِ خِ رَ)

مختلطالعقل: اختلط الرجل، تباه عقل و شوریده خرد گردید. (منتهی الارب). الاختلاط، شوریده خرد شدن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). ربک. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا